Interview Solar Team Twente: Van Australië naar Marokko
De sponsoring
Doordat IP Duursma het Solar Team Twente sponsort hebben we de kans gekregen om vragen te mogen stellen aan Stijn van de Sluijs, één van de twee mechanical engineers van het team. Wat wij natuurlijk graag wilden weten was hoe ze bij ons terechtgekomen zijn. “Je ziet hier best veel spullen staan die slecht geordend waren. Dus in eerste instantie zochten we iemand die ons stellingsmateriaal kon leveren. We hebben een vrij beperkt budget dus we proberen daar altijd partners voor te vinden, en op die manier zijn we bij IP Duursma terecht gekomen. Van wat ik meegekregen heb reageerden jullie meteen enthousiast en wilden jullie wel helpen, dus dat is echt super.”
Een duidelijker antwoord kan haast niet.
Rol in het team
“Wat is jouw rol binnen het Solar Team?” vraag ik hem. “Wij zijn verantwoordelijk voor alle mechanische systemen. Dus alle bewegende onderdelen in de auto. Veelal zijn dit de aluminium of metalen delen, maar dat hoeft niet altijd. Denk dan bijvoorbeeld aan het stuursysteem, remsysteem, de oplaadconfiguratie (hoe het paneel opengaat en de vergrendeling daarvan). Dat zijn onze voornaamste taken. En verder zijn we natuurlijk onderdeel van het technische team en het productieteam. In de productieperiode zijn wij dit jaar met zes man allemaal bezig geweest om dan, de auto dus te produceren. Met dan ook heel veel hulp vanuit de andere teamleden. Er is veel samengewerkt met alle disciplines.”
Voor Stijn en zijn collega is het dus ontzettend breed wat hij allemaal doet binnen het team. “Ja. Het is juist heel leuk om zo interdisciplinair samen te werken met andere teams. Er is gewoon altijd hulp nodig bij het produceren, bij het assembleren.”
"Bij het Solar Team zijn we anderhalf
jaar meer dan fulltime bezig."
Ervaringen binnen het Team
Verder hadden we begrepen dat er een studiestop nodig is om mee te kunnen doen aan dit mooie project. Dit wordt al snel beaamd; “Bij het Solar Team zijn we anderhalf jaar meer dan fulltime bezig. Dus hiernaast heb je gewoon geen tijd voor een studie. Eigenlijk ook voor vrienden en standaarddingen heb je gewoon geen tijd.”
Deze ‘nadelen’ wegen niet op tegen de ervaring die meedoen met het Solar Team biedt; “Ik vind het zeker de moeite waard en het team ook,” wordt gezegd met enthousiasme. “Het is een ervaring die je maar één keer krijgt bij deze mogelijkheid. Het is gewoon geweldig om met een team met mensen die je niet kende, binnen een jaar een auto te bouwen en te racen. Dat is gewoon heel uniek.”
De race verandering en de effecten
En uniek is het deze race zeker. Voor het eerst heeft het team twee internationale studenten, zijn zij samen met de andere deelnemende teams de eersten die te maken hebben met een solar race tijdens Covid-19 en is voor het eerst de race op de originele bestemming afgelast, om verder van start te mogen gaan in Marokko. Nu is Marokko erg anders dan Australië en ben ik ontzettend nieuwsgierig wat voor een effect dit heeft gehad op het ontwerp en de uitwerking van het concept van de Red Horizon.
“Het heeft niet heel veel invloed gehad op het ontwerp zelf,” vertelt Stijn terwijl hij nog even na lijkt te denken over wat het precies heeft gedaan. “We zijn nu met kleine wijzigingen bezig om de auto beter geschikt te maken voor Marokko, maar echt in het ontwerp konden we niks aanpassen. Daar was het al te laat voor. Elk team heeft hier last van gehad. De auto’s zijn ontworpen om 3000 kilometer rechtdoor te rijden op een vlakke weg. Voor de motoren bijvoorbeeld is het problematisch als er in één keer heel veel heuvels zijn, dus dat is één van de punten waar we op dit moment mee bezig zijn.”
"Je wilt natuurlijk niet onderweg hebben dat hij stil
komt te staan. Dat is kostbare tijd."
Daar gaat nog veel tijd in zitten voordat de auto volledig klaar is voor de 5 etappe durende, 2500 kilometer lange race. Er moet veel worden getest voordat de auto geheel race-klaar is en dit hoopt het team toch zo ver te hebben voordat de auto wordt verscheept naar Marokko. “Je wilt natuurlijk niet onderweg hebben dat hij stil komt te staan. Dat is kostbare tijd. Onderweg fixen gaat gewoon van je tijd af en race minuten zijn heel kostbaar.”
In tegenstelling tot het rijden tussen vaste tijden in Australië wordt er in Marokko gewerkt met vijf etappes, waarna er op het eind van de dag wordt gekampeerd naast de weg in een kampement samen met de andere teams die meedoen. “Dan heb je meer interactie met de rest van de teams, dus dat is interessant. Nu met corona is er weinig interactie geweest, dus dat komt dan wel iets meer terug.”
De regels waarmee gereden worden zijn een aangepaste variant van de Bridgestone World Solar Challenge regels, waarmee alle teams oorspronkelijk van start gegaan zijn. Deze regels zijn hier en daar een beetje aangepast, al worden de regels om de zoveel tijd standaard aangepast. De voorgaande keer waren vier wielen verplicht, en dit jaar ligt er veel nadruk op de stabiliteit van de wagens.” Stijn wijst naar de Red E die achter hem staat. “Dit is een catamaran, gebouwd volgens de regels in 2019. Hij heeft vier wielen. Wij hebben nu op dit moment drie wielen en een monohull. Dus één grote auto eigenlijk. Hij is compleet anders en dat komt puur door de regelgeving.”
Er is dus specifiek gekozen om bij deze race voor een monohull te gaan en hier is dan ook echt ontzettend goed over nagedacht; “We hebben gekeken naar de vorm van de auto en welke wij denken zo klein mogelijk te kunnen maken met zo weinig mogelijk luchtweerstand. Er zijn honderdduizend variabelen waar we rekening mee houden, en wij denken dat de monohull, in deze wielconfiguratie, daar gewoon de superieure keuze in is. Ook is het een verplichte regel dat de auto’s stabieler moeten zijn dan bij de vorige race, en daar hebben we bij dit ontwerp ook veel rekening mee gehouden; daardoor kunnen we toch een driewieler stabieler maken dan een vierwieler.”
"Als je kijkt naar zonneauto’s van een paar
generaties geleden, dan zijn daar
technologieën voor het eerst gebruikt die je
nu wel echt terug begint te zien."
De techniek
Er gaat ontzettend veel technologie in zo’n auto zitten en één van de meest bijzondere dingen hieraan is het feit dat het team zelf hun eigen motoren ontwikkelt voor de auto’s. “Omdat dit jaar dus in de bergen is in plaats van het vlakke land in Australië moeten wij nog wel het een en ander aanpassen zodat de motor dat fatsoenlijk aan kan,” vertelt Stijn. Doordat hij deze doorontwikkelingen noemt komen we ook al snel op het gebied van deze innovaties en of die ook al terug te zien zijn in het gewone leven: “Er wordt altijd ontzettend geïnnoveerd op elektrische componenten, maar dat zie je niet direct terug in de normale wereld zoals op de daken. Maar als je dan weer kijkt naar zonneauto’s van een paar generaties geleden, dan zijn daar technologieën voor het eerst gebruikt die je nu wel echt terug begint te zien. Denk hierbij aan MPPTs (Maximum Power Point Tracking) – dat zijn componenten die aan de zonnecellen gekoppeld worden, waardoor er meer efficiëntie uit gehaald kan worden. En dat gaat dan om de cellen, maar ook om het laminaat dus, waar, het is een combinatie waar het zonnepaneel van gemaakt wordt.”
Ook blijkt het helemaal niet moeilijk om terug te kunnen kijken naar techniek uit de auto’s van de voorgaande generaties, want alle oudere auto’s zijn allemaal bewaard gebleven. Sommige hiervan worden zelfs nog gebruikt om te rijden, zoals bijvoorbeeld de Red E en de Red Shift. “Die auto’s zijn nog rijklaar,” zegt Stijn, weer wijzend naar de auto achter hem. “Met deze wordt nog een race gereden, en ook de Red Shift is nog rijklaar. Er zijn oudere auto’s die niet meer kunnen rijden, maar die wel nog op evenementen worden gebruikt. Sommigen staan bij partners, en op de universiteit staan een aantal auto’s. Ze worden bewaard om de technologie die daarin zit. Die kan je dan uiteindelijk weer terug zien komen, en dat is echt heel leuk. Het zijn historische auto’s.”
De andere Nederlandse teams
Op het moment van het interview zijn er tien teams ingeschreven die meedoen met de race in Marokko, waaronder drie Nederlandse: Solar Team Twente, Top Dutch, uit Groningen en het Vattenfall Solar Team. Voor de bekendmaking van de Red Horizon waren de auto’s van de andere Nederlandse teams al bekendgemaakt. “Top Dutch heeft eenzelfde concept als ons. Ze hebben een monohull, maar dan met vier wielen. Wij hebben drie wielen, dus binnen de monohull toch nog een ander concept. En Vattenfall Solar Team heeft een driewielige catamaran,” vertelt Stijn, voordat hij zich weer omdraait richting de Red E. “Dat is een auto zoals dit met een tunnel erin, met aan één kant één wiel, dus dat is een compleet ander concept. Wij hebben daar ook naar gekeken, maar de voorkeuren en inschattingen liggen toch anders tussen ons. Ik vind zelf de catamaran een heel interessant concept, maar ik denk wel dat wij een betere auto hebben. Dat is natuurlijk heel gevaarlijk om te zeggen, maar we moeten er wel vertrouwen in hebben. Anders kunnen we maar beter gelijk er mee stoppen. Reëel gezien zou Red Horizon een goede kans maken.”
Er komt ontzettend veel kijken bij zo’n race, zo blijkt maar weer. Tot de race heeft het Solar Team nog genoeg te doen, en wij van IP Duursma vinden het natuurlijk ontzettend tof dat wij het team en hun mooie Red Horizon hierbij hebben kunnen helpen. We wensen Solar Team Twente alvast veel succes!